Buiten de paden gaan
Vandaag liep ik met een klant van mij in het bos en we gingen heel even van het pad af. Bij wandelcoaching of buitencoaching zoals ik het meestal noem kan je de wandelpaden als metafoor gebruiken. In deze blog vertel ik daar meer over en waar dat die ochtend toe leidde. Want een pad…dat leidt je ergens heen. Of je dat pad nou volgt of kiest.
Deurtjes die open gaan of dicht blijven
Mijn klant van vandaag kon kiezen. Of niet. Ze kon het pad wat ze liep blijven volgen of een ander pad inslaan. Niet kiezen is een keuze en als je wilt dat er iets veranderd zal je iets moeten veranderen. Deze oneliners kloppen als een deur. En op dat deurtje kom ik zo meteen nog terug.
Oftewel, we kwamen bij een kruising aan in het bos. Ik vroeg of ze terug wilde waar we vandaan kwamen, rechtdoor gaan en niets veranderen. Rechtsaf slaan of links. Waarbij zij al wist dat ze naar rechts wilde. “Rechts”, zei ze, “staat voor mijzelf blijven en beter voor mijzelf zorgen en ook de ander niet uit het oog verliezen. Ik ben een zorgzaam iemand.” Links stond voor alleen voor zichzelf kiezen en niet meer voor de ander.
Buiten de gebaande paden
Ik vroeg haar ieder pad in te lopen en te voelen wat het voor haar betekende. Rechtdoor leidde direct tot tranen. Dit pad ga ik niet meer bewandelen. Rechts gaf een goed gevoel, de tranen stopten, ze waren niet nodig. Links gaf ook direct het gevoel van “dit gaan we niet doen, zo ben ik niet”. Het pad terug werd niet eens geprobeerd. “Ik snap niet hoe dit werkt”, zei ze. “Ik ben bij psychologen geweest maar daar bereikte ik niets en dit doet me meteen voelen”.
Ik stelde nog voor even buiten het pad te gaan lopen, voor een totaal verschillende optie. Daar werd niets gevoeld. “En dat is ook een antwoord”, zei ze.
Braakballen
Ik hou ervan de paden af te gaan. Ik ben niet van gebaande paden. Ik ben van zijpaadjes nemen en die helpen mij mijn pad te vinden. Samen met mijn cliënten kijken we naar hun kwaliteiten en zo kom ik altijd weer mijn eigen kwaliteiten en valkuilen tegen. “Spontaniteit”, die zie ik vaak de laatste tijd. De valkuil is wispelturig zijn. Zo sta ik wel bekend in mijn naaste omgeving. Het maakt dat ik alles leuk vind en alles wil aanpakken, en dan gefrustreerd raak als dingen niet lukken. Ik kom tijd tekort. Bij wijze van spreken dan. Het is een kwestie van meer geordend zijn, keuzes maken, prioriteiten stellen. Tevreden zijn met dat wat er is. En dat lukt mij ook steeds beter. Ik ben blij met alle zijpaden die ik nam en mijn huidige pad volg. Buiten, in het bos. Als diëtist, als stress- en burn-outcoach, als mens. Op de paden, soms even buiten de paden, maar steeds meer het bos in.
En zo kwamen we bij de braakballen.
Wat zien jullie daar?
Op die twee meter naast het pad stonden we opeens in een vierkante meter braakballen. Ik denk van een buizerd. Het was in een grove dennen bos. En uilen, die zitten volgens mij meer in het beukenbos. Ik heb wat met buizerds, met uilen en met grove dennen. Mijn klant vond het maar niets, ze zag kaakjes, klauwtjes en meer. En ik, ik werd razend enthousiast. Oei, daar komt mijn valkuil, wispelturigheid, de valkuil van spontaniteit.
Thuisgekomen riep ik mijn man dat hij mee moest komen. Ik ging hem wat laten zien. Mijn man is ook zo’n bosvogel, die trok meteen zijn jas aan. En daar stonden we, te turen naar de braakballen en naar de takken boven ons. Op zoek naar een glimp van een buizerd of misschien toch een uil. “Wat zien jullie daar?”. Een dame was naast ons komen staan.
Dennenorchissen
We lieten de braakballen zien. De mevrouw was erg geïnteresseerd en bedankte ons voor het natuurlesje dat we haar gaven. “Wat zien jullie daar?” Een meneer was naast ons komen staan. We lieten de braakballen zien. Vol muizenschedeltjes, vogelklauwtjes, botjes en meer. Het was een natuurkenner, een dennenorchis-teller. We kwamen tot de conclusie dat het een buizerd moest zijn. Vervolgens raakten we aan de praat en man nam ons mee om dennenorchissen te tonen. Wat geweldig, in het bos waar ik bosbaden geef kwamen de dennenorchissen boven de grond. Ik had er nog nooit van gehoord.
De valkuil
Even een staaltje wispelturigheid nu. Een zijpad. Ik schrijf het woord de valkuil. Ik lees valk-uil. En nu wil ik weten bestaat die? Maar dat terzijde.
Ik vond het geweldig te horen dat als je “teller” bent van iets in de natuur, dat je van de paden mag. Dus mijn valkuil groeit met de seconde. Ik wil van de paden, met permissie. Ik wil buizerds tellen, of uilen, of nog liever, dassen. Kan dat? Ik ga het onderzoeken. Ik loop al zoveel in het bos, wat mooi zou dat zijn zeg. Misschien wel daar waar mijn caravan in het bos staat…….
Oftewel….tijd om stil te staan. Van een afstandje bekijken wat er gebeurt. Juist. De goede raad aan mijzelf is nu “Laat het maar bezinken. Het hoeft niet nu, onthoud het maar voor later. Het zou heel erg leuk zijn. Maar blijf eens even op je pad. Wat zou je vanmiddag ook alweer doen? Wat was het plan? Orden! Want nu ben je ineens een blog aan het schrijven en wil je nog veel meer doen (zijpaden) dan gepland was. Tijd tekort? Dat bestaat niet. De tijd is altijd hetzelfde, je wilt teveel, kies!
Obstakels en elvenhuisjes
Oftewel een stukje zelfreflectie. Leren over je kwaliteiten en valkuilen. Ik ga zo weer verder met wat mijn eigenlijke plan was. Maar kom nog even terug op mijn klant van vanmorgen. We gingen het rechter pad. Wat is er nodig om dit pad te kunnen bewandelen vroeg ik. Ik legde een tak als obstakel neer. Deze was een metafoor voor iemand. Ze pakte de tak en zei: “Ik hou hem vast en wandel samen. Als ik goed voor mijzelf wil zorgen ben ik ook goed voor hem, en andersom. We hebben samen een pad te bewandelen. We gaan er komen”.
Mijn man en ik, twee bosvogels, een vriendin noemt mij een bos-elf, wandelen verder. Onder in de stam van een eik zie ik een klein deurtje. Tientallen keren ben ik daar langs gekomen en nu zie ik het. Het is een elfenhuisje.
Ook mee naar buiten?
Heb je stress, voel je je gespannen, dreigt of heb je een burn-out? Heb je overgewicht omdat je emoties weg eet? Of heb je prikkelbare darmen? Of wil je gewoon leren onthaasten? Dan ben je welkom in mijn bos voor een sessie wandelcoaching of voor een bosbad. Maar weet wel, je gaat van alles tegen komen.
